Η επιληψία είναι μία χρόνια νευρολογική πάθηση που επηρεάζει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα την μή φυσιολογική τους λειτουργία και την εμφάνιση απρόκλητων επιληπτικών κρίσεων.
Η επιληψία παρουσιάζει πλήθος εκδηλώσεων που διαφέρουν από άτομο σε άτομο και οι οποίες είναι νευρολογικού χαρακτήρα (διαταραχή της ηλεκτρικής εγκεφαλικής δραστηριότητάς) και όχι ψυχιατρικού.
Στο 50% περίπου των περιπτώσεων τα αίτια παραμένουν αδιάγνωστα χαρακτηρίζοντας τις περιπτώσεις αυτές ως ιδιοπαθείς.
Στο άλλο μισό των περιπτώσεων τα αίτια περιλαμβάνουν:
-
Γενετική προδιάθεση του πάσχοντα (έχουν ταυτιστεί τουλάχιστον 500 γονίδια που θα μπορούσαν να συνδέονται με την νόσο)
-
Αλλαγή στην εγκεφαλική λειτουργία λόγω πάθησης ή τραυματισμού όπως:
-
Τραυματική εγκεφαλική βλάβη από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πχ. τροχαίο ατύχημα
-
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
-
Λοίμωξη από μολυσματικές ασθένειες, όπως μηνιγγίτιδα, AIDS και ιογενή εγκεφαλίτιδα
-
Όγκοι εγκεφάλου
-
Νευροεκφυλιστικές διαταραχές όπως Άνοια και Alzheimer
-
Συγγενείς δυσπλασίες όπως η νευροϊνωμάτωση
-
Προγεννητικός τραυματισμός του εμβρύου
-
Χρήση ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ
Ανάλογα από πού ξεκινάει η εγκεφαλική δραστηριότητα που προκαλεί μία επιληπτική κρίση, έχουμε τους εξής τύπους:
-
Εστιακή επιληψία, στην οποία οι επιληπτικές κρίσεις προέρχονται από μία μόνο περιοχή του εγκεφάλου και εκδηλώνονται με ή χωρίς διαταραχή της συνείδησης.
-
Γενικευμένη επιληψία, στην οποία οι επιληπτικές κρίσεις προέρχονται και από τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Σε αυτό το είδος κρίσεων περιλαμβάνονται οι αφαιρετικές, οι μυοκλονικές, οι ατονικές, οι τονικές, και οι τονικοκλονικές επιληπτικές κρίσεις.
Ο βασικός θεραπευτικός στόχος είναι ο έλεγχος της νόσου, η διαχείριση της και η αποτροπή εμφάνισης των επιληπτικών κρίσεων. Η φαρμακευτική αντιεπιληπτική αγωγή περιλαμβάνει αντιεπιληπτικά φάρμακα που έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα για όλους τους τύπους επιληψίας. Τέτοια σκευάσματα είναι: η φαινυτοΐνη, η καρβαμαζεπίνη, η διαζεπάμη, η γκαμπαπεντίνη, κ.α.
Για τα περιστατικά που αποδεικνύονται ανθεκτικά στις φαρμακευτικές αγωγές, εφαρμόζονται εξειδικευμένες χειρουργικές θεραπείες με πολύ καλή πρόγνωση.
Υποστηρικτικές θεραπείες είναι η τροποποίηση της διατροφής βασισμένη στην κετογονική διατροφή που είναι χαμηλή σε υδατάνθρακες, πλούσια σε λιπαρά και μέτρια σε πρωτεΐνη και η τοποθέτηση διεγέρτη του πνευμονογαστρικού νεύρου.